Հայաստանի հավաքականի գլխավոր մարզիչը կիսվել է ապրիլի 13-ից 19-ը Երևանում կայանալիք տնային աշխարհի առաջնությունում հանդես գալու ակնկալիքներով, ինչպես նաև խոսել թիմի պատրաստվածության մասին։
— Մի ժամանակ մենք կարծում էինք, որ աշխարհի առաջնությունը դեռ հեռու է, ապագայում ինչ-որ տեղ։ Բայց մնացել է ընդամենը մեկ ամիս։ Ինչպե՞ս եք տրամադրված մրցաշարին։
— Իրականում առանձնահատուկ ակնկալիքներ չունեմ, քանի որ հիմա հիմնական աշխատանքը մրցակիցներին ուսումնասիրելն է, կազմերը վերլուծելը և նախապատրաստման կազմակերպչական հարցերը լուծելը։ Այդ պատճառով, որքան քիչ մտածեմ դրա մասին, այնքան ավելի որակյալ կլինի աշխատանքը։ Փորձում եմ առաջնորդվել այս սկզբունքով։
— Խնդրում եմ գնահատել Հայաստանի հավաքականի պատրաստվածությունը աշխարհի առաջնությանը։ Որ կետից որտե՞ղ է հաջողվել հասնել թիմը գլխավորելու ընթացքում:
— Հավաքականի պատրաստվածությունը գնահատելն այս պահին գրեթե անհնար է, քանի որ կազմի կեսի հարցը դեռ բաց է իրավական պատճառներով։ Այդ պատճառով տղաներն այժմ ունեն անհատական պատրաստության ծրագիր։ Պլանավորում ենք անցկացնել ևս մեկ հավաքի շրջան, որից հետո միայն հնարավոր կլինի անել ավելի հստակ եզրակացություններ։
— Որն է ամենադժվարը և միևնույն ժամանակ ամենահաճելին, երբ խաղում ես տնային մրցաշար:
— Հաճելի է, երբ ամեն ինչ ծանոթ է։ Գիտես քաղաքը, լոգիստիկան, կազմակերպչական հարցերը, գիտես սառցադաշտը։ Դժվարն այն է, որ պատասխանատվության մակարդակը կրկնակի է, և դա իր ազդեցությունն ունի։ Պետք է օգնել մարզիկներին հաղթահարել այդ ճնշումը։
— Արդյո՞ք ուսումնասիրել եք մրցակիցներին։ Կարո՞ղ եք համառոտ պատմել, թե որ թիմն ինչով է ուժեղ։
— Մրցակիցներին մինչ օրս ուսումնասիրում ենք։ Կրկին, բոլոր կազմերը բաց հասանելիությամբ չեն։ Միանշանակ կարելի է ասել, որ Ուզբեկստանի և Քուվեյթի հավաքականները շատ բարձր մակարդակի վրա են, եթե համեմատենք, կարող են մրցակցել բարձրագույն լիգայի թիմերի հետ: Այստեղ շատ բարդ է լինելու։ Նրանք ակնհայտ առաջատարներ և ֆավորիտներ են՝ 100%։
Բայց միևնույն ժամանակ, Ինդոնեզիայում նույնպես կան տղաներ, ովքեր ՎԽԼ-ում և ԿԽԼ-ում խաղալու փորձ ունեն։ Մալայզիան և Իրանը նույնպես ակտիվորեն պատրաստվում են։ Այսպիսով, ոչ մի խաղում հեշտ չի լինելու։ Յուրաքանչյուր հաղթանակ պետք է բառացիորեն «ատամներով կորզենք»։
— Աշխարհի առաջնության արդյունքներով ցանկացած տեղ առաջինից ցածր կհամարե՞ք անհաջողություն ձեզ համար։
— Երբ դուրս ես գալիս սառույց, միշտ ցանկանում ես զբաղեցնել առաջին տեղը, և այլ բանի տրամադրվելն անիմաստ է։ Արդյունքը պետք է լինի առավելագույնը, իսկ պահանջները ամենաբարձրը։ Այդ պատճառով այս պահին չեմ ծանրաբեռնում ինձ այն մտքերով, թե ինչն է լինելու անհաջողություն, իսկ ինչը՝ հաջողություն։ Իմ խնդիրը մեծ ու կարևոր առաքելությունը փոքր քայլերի բաժանելն է և դրանք աստիճանաբար լուծելն ըստ հնարավորության։
— Խնդրում եմ դիմեք երկրպագուներին, որոնց աջակցությունը մեզ պարզապես անհրաժեշտ է առաջնությունում։
— Մեծ հոկեյը վերադառնում է Հայաստան։ Հավաքականը հանդես կգա շատ երկար դադարից հետո։ Առանց մեր երկրպագուների, առանց լեփ-լեցուն տրիբունաների՝ մեր շանսերը կտրուկ նվազում են։ Այդ պատճառով մենք սպասում ենք բոլորին՝ ծանոթանալու հոկեյի հետ, նրանց, ովքեր դեռ չեն հասցրել դա անել, և բոլոր նրանց, ովքեր արդեն սիրում են այս խաղը։ Եկեք միասին աջակցենք մեր մարզիկներին և սրտանց երկրպագենք մեր սիրելի հայրենիքին։
— Իրականում առանձնահատուկ ակնկալիքներ չունեմ, քանի որ հիմա հիմնական աշխատանքը մրցակիցներին ուսումնասիրելն է, կազմերը վերլուծելը և նախապատրաստման կազմակերպչական հարցերը լուծելը։ Այդ պատճառով, որքան քիչ մտածեմ դրա մասին, այնքան ավելի որակյալ կլինի աշխատանքը։ Փորձում եմ առաջնորդվել այս սկզբունքով։
— Խնդրում եմ գնահատել Հայաստանի հավաքականի պատրաստվածությունը աշխարհի առաջնությանը։ Որ կետից որտե՞ղ է հաջողվել հասնել թիմը գլխավորելու ընթացքում:
— Հավաքականի պատրաստվածությունը գնահատելն այս պահին գրեթե անհնար է, քանի որ կազմի կեսի հարցը դեռ բաց է իրավական պատճառներով։ Այդ պատճառով տղաներն այժմ ունեն անհատական պատրաստության ծրագիր։ Պլանավորում ենք անցկացնել ևս մեկ հավաքի շրջան, որից հետո միայն հնարավոր կլինի անել ավելի հստակ եզրակացություններ։
— Որն է ամենադժվարը և միևնույն ժամանակ ամենահաճելին, երբ խաղում ես տնային մրցաշար:
— Հաճելի է, երբ ամեն ինչ ծանոթ է։ Գիտես քաղաքը, լոգիստիկան, կազմակերպչական հարցերը, գիտես սառցադաշտը։ Դժվարն այն է, որ պատասխանատվության մակարդակը կրկնակի է, և դա իր ազդեցությունն ունի։ Պետք է օգնել մարզիկներին հաղթահարել այդ ճնշումը։
— Արդյո՞ք ուսումնասիրել եք մրցակիցներին։ Կարո՞ղ եք համառոտ պատմել, թե որ թիմն ինչով է ուժեղ։
— Մրցակիցներին մինչ օրս ուսումնասիրում ենք։ Կրկին, բոլոր կազմերը բաց հասանելիությամբ չեն։ Միանշանակ կարելի է ասել, որ Ուզբեկստանի և Քուվեյթի հավաքականները շատ բարձր մակարդակի վրա են, եթե համեմատենք, կարող են մրցակցել բարձրագույն լիգայի թիմերի հետ: Այստեղ շատ բարդ է լինելու։ Նրանք ակնհայտ առաջատարներ և ֆավորիտներ են՝ 100%։
Բայց միևնույն ժամանակ, Ինդոնեզիայում նույնպես կան տղաներ, ովքեր ՎԽԼ-ում և ԿԽԼ-ում խաղալու փորձ ունեն։ Մալայզիան և Իրանը նույնպես ակտիվորեն պատրաստվում են։ Այսպիսով, ոչ մի խաղում հեշտ չի լինելու։ Յուրաքանչյուր հաղթանակ պետք է բառացիորեն «ատամներով կորզենք»։
— Աշխարհի առաջնության արդյունքներով ցանկացած տեղ առաջինից ցածր կհամարե՞ք անհաջողություն ձեզ համար։
— Երբ դուրս ես գալիս սառույց, միշտ ցանկանում ես զբաղեցնել առաջին տեղը, և այլ բանի տրամադրվելն անիմաստ է։ Արդյունքը պետք է լինի առավելագույնը, իսկ պահանջները ամենաբարձրը։ Այդ պատճառով այս պահին չեմ ծանրաբեռնում ինձ այն մտքերով, թե ինչն է լինելու անհաջողություն, իսկ ինչը՝ հաջողություն։ Իմ խնդիրը մեծ ու կարևոր առաքելությունը փոքր քայլերի բաժանելն է և դրանք աստիճանաբար լուծելն ըստ հնարավորության։
— Խնդրում եմ դիմեք երկրպագուներին, որոնց աջակցությունը մեզ պարզապես անհրաժեշտ է առաջնությունում։
— Մեծ հոկեյը վերադառնում է Հայաստան։ Հավաքականը հանդես կգա շատ երկար դադարից հետո։ Առանց մեր երկրպագուների, առանց լեփ-լեցուն տրիբունաների՝ մեր շանսերը կտրուկ նվազում են։ Այդ պատճառով մենք սպասում ենք բոլորին՝ ծանոթանալու հոկեյի հետ, նրանց, ովքեր դեռ չեն հասցրել դա անել, և բոլոր նրանց, ովքեր արդեն սիրում են այս խաղը։ Եկեք միասին աջակցենք մեր մարզիկներին և սրտանց երկրպագենք մեր սիրելի հայրենիքին։